(فصلنامه پژوهشنامه اقتصادی)
پژوهش حاضر به بررسی ارتباط میان ارزشافزوده بخش ساختمان و اقتصاد ایران با استفاده از دادههای سالانه حسابهای ملی برای سالهای 1338 تا 1393 میپردازد.
تولید ناخالص داخلی ایران در این پژوهش به سه بخش ساختمان، نفت و سایر تفکیک و سپس جزء نوسان هر یک از سه متغیر استخراج میشود. با بهکارگیری روشهای مختلف آماری (تحلیل همبستگی، رگرسیون کمترین مربعات و مدل خود رگرسیون برداری) و همچنین تعریف و استخراج دورههای کاهش مستمر فعالیت نسبی (شامل حداقل دو دوره پیاپی رشد منفی جزء نوسان)،این نتایج بهدست میآید:
1- نوسانات بخش نفت بر نوسانات بخش ساختمان و سایر بخشهای اقتصادی (غیر از نفت و ساختمان) تقدم دارد.
2- دورههای کاهش مستمر فعالیت نسبی در بخش ساختمان عموما همزمان با یا پس از کاهش فعالیت در کل اقتصاد آغاز میشود و غالبا یک سال بیشتر تداوم مییابد.
3- بخش ساختمان بهطور معناداری از تکانههای سایر بخشهای اقتصادی (غیر از نفت و ساختمان) تاثیر میپذیرد.
4- تاثیر نوسانات بخش ساختمان بر سایر بخشهای اقتصادی معنادار نیست. در مجموع، شواهدی مبنی بر پیشرو یا محرک بودن بخش ساختمان در اقتصاد ایران مشاهده نشد.