(فصلنامه علمی مطالعات اقتصادی کاربردی ایران)
ارتباط بین منابع نفت بهعنوان یکی از نهادههای مهم تولید و سطح فعالیتهای اقتصادی، یک موضوع پایهای در مطالعات تجربی در زمینه اقتصاد کلان میباشد. از سوی دیگر بر اساس بخشی از ایده مدلهای جدید رشد اقتصادی، عدم حتمیت میزان ذخایر اثباتشده منابع تجدیدناپذیر نشأت گرفته از احتمال افزایش بر اثر رشد تکنولوژی و کشف ذخایر غیر قابل انتظار و احتمال کاهش بر اثر زلزله، طوفان و جنگ، دارای اثر مثبت بر رشد اقتصادی میباشد و بدین سبب تخصیص زمانی منابع انرژی تجدیدناپذیر در راستای عدالت بین نسلی و رشد اقتصادی بلندمدت حائز اهمیت نمیباشد.
بر این اساس هدف اصلی مقاله بررسی تجربی ایده مذکور بهواسطه تخمین اثرات مستقیم عدمحتمیت میزان ذخایر اثباتشده نفت بر روی رشد تولید ناخالص داخلی واقعی کشور ایران با استفاده از دادههای سالانه در مقطع زمانی 92-1359در قالب مدل Multivariate GARCH-in-mean VAR میباشد.
نتایج مطالعه حاکی از آن است که عدم حتمیت میزان ذخایر اثباتشده نفت دارای اثرات بهطور آماری معنیداری بر روی رشد تولید ناخالص داخلی واقعی در اقتصاد ایران در دوره مورد بررسی نبوده و از این رو تخصیص زمانی منابع انرژی تجدیدناپذیر در راستای عدالت بیننسلی و رشد اقتصادی بلندمدت حائز اهمیت میباشد. همچنین براساس بررسی رفتار پویای متغیرها با استفاده از نمودارهای عکسالعمل تحریک، ملاحظه میشود که پاسخ به نوسانات مثبت و منفی متقارن میباشد.